Degustacja na Orkadach

Ostatnio bardzo aktywnie spędzałem czas w Świecie Whisky. Byłem w Szkocji i to aż na Orkadach. Po powrocie chwila w domu i wyjazd do Jastrzębiej Góry na Festiwal Whisky w Domu Whisky. Wszędzie bardzo miło spędziłem czas. Wkrótce napiszę więcej o tych wydarzeniach, a dziś wrażenia z degustacji przeprowadzonej w St. Margaret’s Hope na South Ronalds Bay na Orkadach.

W wyjeździe do Szkocji uczestniczyło siedem osób, zadaniem każdej z nich było zapewnienie godnej butelki single malta, celem przeprowadzenia wspólnej degustacji. W trakcie podróżowania dodaliśmy jeszcze jedną buteleczkę z zawartością BenRiacha Rioja. Każda whisky zaprezentowana została w naturalnej formie: naturalny kolor, unchillfiltered, część nawet single cask, cask strength.

Miałem pewne problemy z punktacją, gdyż zwykle stosuję skalę do 100, a tym razem zasady przewidywały 10 punktów, przelicznik też nie był tak oczywisty, jak by się wydawało. Co ważne była to degustacja w ciemno. Jedynie Daniel z whiskymywife.pl wiedział co znajduje się w każdym kieliszku, gdyż to on w osobnym pomieszczeniu je napełniał. Poza Glen Scotia, która również pozostawała tajemnicą, wiedzieliśmy z jakimi single maltami mamy do czynienia, ale nie znaliśmy kolejności ich wprowadzania.

Poniżej przedstawiam wyniki degustacji, zaczynając od najwyżej ocenionego single malta przez grupę, zamieszczam też swoją ocenę (LLW) (wraz z próbą konwersji na skalę do 100) i podstawowe skojarzenia podczas degustacji:

1. Glen Scotia 1991, 20 years old, cask strength 57,6% ABV, dojrzewająca w beczkach po Bourbonie i Vosnee Romanee, zabutelkowana przez Murray McDavid, 607 butelek. Ocena grupy: 6,4, LLW: 8 (ok. 92).

N: wyczuwalna wysoka zawartość alkoholu, z tym że nie jest on drażniący, mleczna czekolada, dużo owoców, co ciekawe dotyk ogórka konserwowego, nekatrynka, truskawka, po dodaniu wody mnóstwo cytrusów, cytryna, limonka;

S: pięknie wypełnia usta, bardzo owocowy, sporo śliwek, mocna herbata, po dodaniu wody uwydatnia się słodycz, dżem porzeczkowy;

F: długi wytrawny, owocowy z lekką goryczką i śladami dżemu.

Myślałem, że to BenRiach Rioja, nie trafiłem.

Glen Scotia Murray McDavid

2. GlenDronach 1994, 19 years old, cask strength 53,8% ABV, dojrzewająca w Pedro Ximenez Sherry Puncheon, OB, 644 butelek. Ocena grupy: 5,8, LLW: 6 (ok. 88).

N: tu od razu wyczuwalny jest silny wpływ sherry, ciężki, fotele i kanapy skórzane, kompot śliwkowy, suszona śliwka, wiśnia, czereśnia, po dodaniu wody ślady bulionu warzywnego;

S: bezdyskusyjnie sherry, spora zawartość alkoholu i dużo ostrości, pełnia owoców, ale też wyraźne alkoholowe palenie, po dodaniu wody nieco łagodnie, ciągle bardzo słodko, wręcz likierowo;

F: długi, owocowy.

GlenDronach 1994 19 years old PX Cask

3. BenRiach Rioja. Ocena grupy: 5,4, LLW: 7 (ok. 90).

N: też jakieś akcenty całej gamy sherry lub innego wzmocnionego wina, ale i kwiaty, spora moc alkoholu, generalnie przyjemnie;

S: bardzo owocowo, także z gryzieniem na języku;

F: długi, owocowy, przyjemnie wytrawny z pozostałościami iskrzenia na języku.

Whisky pięknie rozwijająca się z czasem, bardziej skupiłem się na delektowaniu niż zapisywaniu wrażeń.

BenRiach Rioja

4. Miltonduff 8 years old, cask strength 55,6% ABV, Octave Cask od Duncan Taylor. Ocena grupy: 4,8, LLW: 5 (ok. 86).

N: oczywiście sherry, czekolada, mięta, karmel, śliwki, bardzo pięknie, bulion;

S: słodziutko, ale moc jest duża, trochę wody nie zaszkodzi, czerwone owoce, śliwka w czekoladzie, lekko likierowato, nasila się goryczka;

F: długi z goryczką, nie jest zróżnicowany, po dodaniu wody dochodzą owoce.

Z początku trochę przypominał GlenDronach.

Miltonduff 8 years old Octave Cask Duncan Taylor

5. Ben Nevis 14 years old, cask strength 54,8% ABV, Octave Cask od Duncan Taylor. Ocena grupy: 4,6, LLW: 4 (ok. 84).

N: alkoholowo, stosunkowo młody, pachnie ziarniście, zbożowo, mięso, siarka, saletra, przyprawa do ryby, lekko słony, morze przy porcie, kutry we Władysławowie z odległości, wodorosty, rośnie z czasem, nadal ostry, skóra, gałka muszkatałowa, wnętrze starej szafy, dykta, kurz, drewno, cały czas zmienia się, czereśnie;

S: dość ostro, pojawia się trochę owoców z dotykiem goryczki, wyczuwalny wpływ beczek po sherry, słodki;

F: długi z goryczką.

Po samym zapachu, który cały czas rozwijał się i bardzo mi się podobał, myślałem, że to nawet Port Askaig, po posmakowaniu zarzuciłem tę myśl …

Ben Nevis 14 years old Octave Cask Duncan Taylor

6. Bruichladdich Octomore, 5 years old, edition 06.1, cask strength 57% ABV, OB. Ocena grupy: 4,3, LLW: 6,5 (ok. 89).

N: pięknie, ciężko, mnóstwo torfu, śledzie, sól morska, solanka, sieci rybackie, kadm, cytrusy, impregnat do drewna;

S: pięknie, torfowo, wędzone ryby, popiół, nieco kwaskowo z cytryną;

F: długi z popiołem.

Prawdziwy peat monster, czyli to co lubię.

Bruichladdich Octomore 5 years old edition 06.1

7. Port Askaig 19 years old, cask strength 50,4% ABV, OB. Ocena grupy: 3,7, LLW: 3 (ok. 82)

N: ocet winny, ale i torf, cytrusy, cytryna i limonka;

S: mocny, wytrawny, popiół;

F: długi, nadal iskrzy na języku.

Stosunkowo płasko, jednostronnie. Spodziewałem się więcej po 19 letniej whisky i na początku myślałem, że to młody Octomore.

Port Askaig 19 years old

8. Mortlach, NAS, 48% ABV, bottled for Spirit of Speyside Whisky Festival 2013. Ocena grupy: 3,3, LLW: 2 (ok. 80).

N: ostro, to pewnie alkohol, lekkie nuty kwiatów, dotyk orzecha, beczka po sherry na pewno tu była, po dodaniu wody nieco otwiera się, dochodzi pomarańcza;

S: mocny, ostry, koniecznie trzeba dodać wody, raczej młoda whisky, całkiem dzika, alkoholowa, dochodzi goryczka, dotyk orzecha i lekka słodycz;

F: średnio długi, wypalający z goryczką.

Stawiałem na Miltonduff lub właśnie Mortlach.

Mortlach NAS Spirit of Speyside Whisky Festival 2013

Degustowaliśmy w następującej kolejności: 8, 4, 1, 3, 5, 2, 6, 7.

Bardzo miło wspominam wspólne degustowanie i dzielenie się wrażeniami. Podoba mi się koncepcja tzw. blind tasting, jeszcze lepiej byłoby w ogóle nie mieć wiedzy jakie whisky pojawią się na stole, ale mimo tego i tak pojawiały się niespodzianki.
Sporym zaskoczeniem był dla mnie Octomore, który mi smakował. Próbowałem go kiedyś w destylarni na Islay i wtedy uznałem go za bardzo płytkiego. Co prawda była to inna edycja i nie poświęciłem jej wystarczająco czasu. Z drugiej strony nieco więcej spodziewałem się po Port Askaig 19 years old. Zaskoczeniem i prawdziwym odkryciem wieczoru była zwycięska Glen Scotia od Murray McDavid.

Do kolejnej degustacji w ciemno!

• Tweetnij